De Gids. Jaargang 139

[p. 455]

Sjoerd Kuyper
De woorden

- ‘Zie hoe de man aarde verschuift en omwerpt,

Goede aarde, vruchtbaarheid en leven.’

Jij bent nog jong, jij ziet niet ver vandaar
Een graf waarin verteerde bloemen en
Vergeten vlees voort zullen gaan
De spade van de man de hand te reiken.

- ‘Planten groeien geruisloos, vind je ook niet?

Maar soms tik tik vallen de hele dag de bladeren.’

*

Zo ga ik voort: reiziger
Versteend in wind.

Ruimte suist mij voorbij, op weg
Naar jouw geboorte eerst.
Dan naar de mijne.

[p. 456]

 

- ‘Jij moet leven, ik moet leven. Jij als plant,

 

Jouw sterven schenkt de aarde kracht. De aarde

 

Geurt, jij bent die geur. Ik als de dwaas

 

Die bestudeert wat spreken tegen aarde is.’

 

 

 

Wie door de sneeuw gaat kan opeens niet spreken.

 

 

 

*

 

 

 

Er ligt geen sneeuw. Een vrouw

 

Dringt mij haar vormen op.

 

Ik loop mooier te zijn

 

Dan ooit tevoren.

 

 

 

*

 

 

 

- ‘De stem van de vrouw is de stem van de sneeuw;

 

Wat zij ontroert en namen geeft wordt wit.

 

Zij zegt dat ik tot sneeuw moet spreken.

 

 

 

Jij hebt de handen nog om haar te overwinnen, om te

 

Vormen tot speelgoed: woorden buigen zich naar sneeuw,

 

Begraven zich en houden zich omarmd. Rol van de zachte

 

Woorden dan een stille man, en laat de harde achter.’

[p. 457]

 

Witte jongen was de tijd te snel,

 

Stapte uit

 

Waar nooit een halte zijn zal.

 

 

 

*

 

 

 

Je denkt: Er was een tijd, niet lang geleden, waarin

 

Ik botten had die zacht waren als zijde. De meiden

 

Giechelden, ze wogen me en schommelden mijn wieg.

 

 

 

Er was een tijd dat ik mocht denken: Kijk, ik ben

 

Van marsepein. En als dat niet beviel, dan dacht ik:

 

Kijk, zilverpapier. Of een kaars, dan kon ik branden.

 

Jongen en meisje tegelijk; ik zoende m'n eigen handen.

 

 

 

*

 

 

 

Er ligt geen sneeuw. Maan

 

Staat in flarden op de weg:

 

Stemband zonder strottenhoofd:

 

- ‘Zwijg! Zwijg!’,

 

Opdat de reiziger terug

 

Blijft keren.

 

 

 

*

 

 

 

- ‘Soms denk ik dat ik je niet ken omdat ik

 

Je ben. Dan denk ik liever verder niet.’