De Gids. Jaargang 132

[p. 229]

Catherina Kortebos
Vier gedichten

Ik heb er met het huis
over gesproken
en toen dat was ingeslapen,
met de muis.
Ik zou hun dode willen zijn,
maar zij waren niet bereid
tot een zo mooie stilte.

Nergens vandaan
een wereld halen
die nog niet bestaat.
Wanhopig mijn ogen
in mijn handen leggen
en in het donker
de heksenkring
van mijn gedachten dansen.
Wachten
op de eerste witgeboren
champignon.

Door het stadsgedaver
is hij gereden, langzaam
onder de zware vacht.
Nu staat hij op de hoek
van het plein en de waar
wordt verkocht.
De vruchten zwellen stuk
voor stuk van de stilte
van heel het plantenrijk.

[p. 230]

Vlees

 

De slagersvrouw achter lappen

 

en gehakt, kijkt mij aan

 

van boven haar wangen.

 

Zij raadt mij wat ik eten zal.

 

Maar hoe kan zij weten,

 

wie achter mijn gezicht

 

hongert, huilt, moordt?