De Gids. Jaargang 132

[p. 197]

Wim Rouw
Vier gedichten

Wenceslasplein

met
een nog
roder

hoofd
richt
de soldaat

op de
brandende
tank

een klein
rood
schuimblussertje

waaruit
1
jazelfs

2
druppels
vallen

Negev

1.
zover het oog reikt
tanksporen
en de hartvormige afdrukken
van kamelenvoeten

2.
eerst rent een geel
even later een bruin
en dan een zwart beestje voorbij
wanneer een stukje tomaat valt
flitst met een rood hoofd
de kameleon ermee weg

[p. 198]

Grensincident

in de laatste week aan de pijpleiding
geeft kol-jeroesjalaïm voor Eilat
52^o in de schaduw op

maar hier is alleen de eigen schaduw
en die van de langzaam groeiende pijp
die eenmaal klaar de afgewerkte zuren
en ander mijnvuil tot aan
zo niet over de grens zal spuiten

- sjammah hajordaniem!
- dek je! - waar? Achter de pijp!
- nee daarop mikken ze

ieder valt waar hij staat
Chaïm over de het weerbericht
opdreunende transistorradio

- terroristiem?
- het Jordaanse leger
hun jeeps hebben idioot hoge wielen
door onze oogharen zien we ze aanleggen
en stoppen de kop dieper in 't zand
na een halve minuut kijken we voorzichtig op
een soldaat richt nog steeds zijn telelens
een ander prutst met een nieuwe film
zo te zien hebben ze het ook warm

[p. 199]

Kungsträdgården

onder een maaltijd
aan de onbeweeglijke voeten
van Karel de Twaalfde
horen we dat op lidingö
een meisje uit Tanger
met een in haar rugzak gesmokkelde
aap logeert

kinderen kennen dat gevoel
bij de ingang van een dierentuin
we bellen (niet de aap
maar) Lea doet open
huilend: we zijn 'm kwijt

in dit huis?
ieder rent trappen op
en af vliegt door de kamers viel
daar niet iets langs het raam?
jawel de Marokkaanse
in een zenuwaanval
smijt met boeken

waar blijft onze geinige avond?
vraagt Duck laat hem wachten
tot hij om middernacht op zoek
in Fatimahs rugzak een stukje
vinger zal verliezen in 't helder
grijnzend gebit van de vermiste
Fidel