De Gids. Jaargang 131

[p. 252]

Michael Slory
Vier gedichten

Vlag van water
gehesen.

Strijd
onmiddellijk hervat.

Spoorbrug
opgeblazen
naar de zon.

Hebben ons
weer in het oerwoud teruggetrokken.

Stad met de rode vlaggen
concreet
als de adelaar.

Een meisje
wordt soldaat.

Centrale Inlichtingen Dienst
in Palm Beach
Yucatán
of Barbados!

De bouwers hebben deze zee
van wijde ruimte gekozen.

Yorubá
Lucumi,
dansend met de elektroden,
dansen op het maanschot Luna.

En alles wat de verering
voor de mais droeg ging mee.
Ook de godenaanbidders
in Peru werden soldaten.

Om dit meisje
waaromheen de stad
met de rode vlaggen.

Golvende wateren
winden en palmbomen
in jouw haar.

Wenkbrauwen
van vrede
over de pupillen
van Latijns-Amerika.

Je ruikt naar sneeuwtoppen.

Je richt
een oerwoud
tot in Belem do Para.

Je wist òns
gestalte te geven
zoals een werkelijke Amerikaan
zou willen zijn;
eenvoudig, helder,
duidelijk,
met een eerlijkheid
die zich draait
naar de sterren

(Voor Juan Marinello)

[p. 253]

Brief aan Che Guevara

 

Onmogelijk

 

de zee terug te duwen

 

het strand

 

en de meeuwen.

 

Toch legert Johnson

 

troepen in Chili.

 

In zeventien staten

 

van Latijns-Amerika

 

leiden kolonels

 

en mariniers

 

doodbrengers op.

 

En de Indianen

 

sterven op de flanken

 

van de bergen.

 

Ze worden vergiftigd

 

met de hoop

 

op een politieke overwinning

 

terwijl de plantages

 

in handen van de landheren

 

blijven.

 

Ik steek een nieuwe ster aan

 

en wacht

 

op nog een lied.