[Commentaar]
Laurel en Hardy: de onweerstaanbaarheid van hun beste scènes ligt niet zozeer besloten in de schaalvergroting van de calamiteiten die zij veroorzaken, als wel in de pauzes die de handeling steeds weer doorbreken; pauzes voor een kort maar intens nadenken.
Het ei dat zojuist met averechts gevolg is geworpen, zal onherroepelijk gevolgd worden door ditmaal twee eieren, maar eerst moet het denkvermogen zijn plicht doen. Het is daarin, dat zich hun mens-zijn manifesteert: zij herhalen hun stommiteiten en gewelddaden nooit automatisch.
Laurel en Hardy hebben dit proces tot in de finesses uitgekiend, doorgespeeld en vastgelegd. Ere wie ere toekomt: zij zijn de uitvinders van de gedoseerde machtsontplooiing, van de escalatie. Het zal altijd betreurenswaardig blijven, dat men de talenten en ambities van Lyndon B. en de heer Rusk (toch ook wel een fotogeniek koppel) niet heeft weten in te sluizen in de filmbusiness als een reïncarnatie van de Koningen van de Lach. - (K. Zickhardt)
|
|
Auteursrechtelijk beschermd