[Commentaar]
De protesten tegen de benoeming van de Duitse generaal Von Kielmannsegg tot bevelhebber van de Atlantische strijdkrachten in de Middeneuropese sector zijn nauwelijks verstomd, of met het aanwijzen van zijn opvolger in die functie begint de narigheid opnieuw. Zelfs de N.R.C. betreurt, zij het genuanceerd, de voorgenomen benoeming van de Duitse generaal Schnez.
Hoe nu? We dachten, dat het criterium voor een benoeming in het bedrijfsleven vooral de mate van vakbekwaamheid van de betrokken kandidaat was. Geldt dit niet voor het krijgsbedrijf?
Bij een generaalsbenoeming mag een mens wel eens even generaliserend vastleggen, dat de Duitse generaals uitstekend hebben geboerd in het verleden. Ook de balansen van de oorlogen die zij verloren, mogen er best wezen! De cijfers spreken voor zichzelf:
Wereldoorlog I: Tegenover 2 miljoen omgekomen Duitsers stonden 5,2 miljoen omgekomen vijanden. Voor elke dode Duitser 2,6 dode tegenstanders.
Wereldoorlog II: Hier is de efficiency door de Duitse generaals aanmerkelijk opgevoerd. Zij moesten weliswaar 4,2 miljoen van hun soldaten laten sneuvelen, maar wisten door dit offer toch maar zo'n 50 miljoen vijanden te liquideren. Eén dode Duitser leverde nu reeds een rendement van 11,9 doden aan de andere zijde op! Een stijging, vergeleken met W.O. I, van bijna 500 procent.
Is het nu absurd om te stellen dat deze trend, mits de volgende oorlog onder Duitse leiding wordt uitgevochten, zal aanhouden? Men mag dan dodenoverschotten voorspellen, die weer zo'n 500 procent boven die van W.O. II komen te liggen. Als we het aantal van ‘onze’ doden in de volgende oorlog begroten op 10 miljoen (het dubbele van de Duitse verliezen in '39/'45), dan is de vijand maar eventjes 240 miljoen man kwijt. Daar we niet eens over zoveel Russen beschikken, is die oorlog dan, bij gebrek aan tegenstanders, automatisch nog gewonnen ook, tenzij de Chinezen...
Maar wie dan nog leeft, die dan zorgt! Bovenstaade eenvoudige becijferingen en redeneringen maken in ieder geval duidelijk, waarom de betutteling van Duitse generaals tegen ons welbegrepen eigenbelang indruist, zolang de heer Westmoreland niet bij ons solliciteert. - (K. Zickhardt)
|
|