De Gids. Jaargang 124

Michel van der Plas
Prediker

Waar is God gebleven, o tussen welke
melkwegen vervluchtigd, naar welk ver lied
gereisd. Lichtjaren missen hem al, elke
luchtstreek ligt wakker van eender verdriet.

En waar zijn mijn engelen heen, de vleugels
die hem met hun huiver voorspelden. Of
zijn zij ook in de nacht begraven, leugens,
uiteengestoven licht, gesmoorde lof.

IJl, ijl, alles is ijl. Alleengelaten.
Het ene geslacht gaat, het andere komt.
Zoon en vader, onmondig en verstomd,
tussen die twee in begin ik te praten,
alsof ik het wist en verklaren kon:
geen engelen; geen nieuws onder de zon.