De Gids. Jaargang 123

[p. 391]

Pierre H. Dubois

In de hoeken der hotelkamers
nestelt verveling
(een roerloos spinrag van tijd)
alle ochtenden onrust
alle avonden onlust en spijt

Op de balkons onverstoorbaar
druppelt de regen
tijdloze seconden van tijd
marionetten schuiven langs de ramen
spelen overal het drama
der hopeloze onverlosbaarheid

Rode geraniums walmen
hun walgelijke muskusgeur
langs de leprozenhuid der muren
de oude vloer kreunt
(nadrukkelijk en verdrietig)
‘herein bitte’

Het gaat voorbij
stilte sluit zich dicht -
buiten de ramen
leeft het leven
onbereikbaar en
zonder gezicht.