De Gids. Jaargang 123

[p. 52]

Korban
Een multimatum

De maan stond met een dollar in haar mond
en in haar hals spon de nacht juwelen.

Hier is mijn kamer, mijn bed, mijn bekken.
Daar het argeloze raam
en in elke wolk hokt een God.
Dit werd reeds gezegd.
Paars van woede werpt hij de tafelen uiteen
en vreet het weke gerecht van onze wildste vogel,
de droom.
Nu beginnen wij: er was,
er is een koninklijke vertwijfeling
in alle wingewesten van mijn lichaam;
de valken vallen voorzichtjes dood uit de torens,
de hengsten bijten zachtjes aan in het wassen gras,
kreten van slappe pages trillen in de kei van ons bloed.

Rokend van offers steeg de maan een dollar
in haar mond, in de buik van de nacht
nam ze een bad,
zo bang en bevend als ze was.