De Gids. Jaargang 123

[p. 281]

Wiesje van Santen
Honderdvoudig

als avondschaduw weggestrekt
en toch verbonden
ligt achter mij de oorlog
in mij het begin
ik denk
zo langgerekt
kan ik hem met mij schuiven
dan
voor een onverwachte muur
van ver verloren weten
rijst hij
in honderdvoudig zwart
recht boven mij
verzwaart bij elke stap
totdat ik word bedolven