De Gids. Jaargang 123

[p. 74]

Bert Voeten

Een doorgestoken kaart
van Caen tot Avranches.

Hellingen om de schouders
voor op te halen.

De enkele haarspeldbocht
verontschuldigt zich.

Onafzienbaar groen
ligt de oorlog begraven.

Klaver over de bloedende kou
de hete verminking.

Lachend rennen de rechte
wegen het land in.

Gezegend met zeedieren en vruchten
in een waterlicht bestaan
een gebruind avontuur
zonder gisteren of morgen.

Duiken naar onsterflijkheid
in de groenblauwe zeebuik
op het hoogtepunt van de zon
de liefste liefhebben
in een huis van rotsen.

Hoe kort dit alles, hoe bedrieglijk
zomers en sterk en tijdloos -
het is ademhalen en leven
ademhalen en sterven.