De Gids. Jaargang 121

[p. 208]

Bert Voeten
September te Knokke-het zoute

Op de tong van het land
zitten de oude mannen
warmte te eten. Hun vel
droomt zich glad en vast.
Hun dunne halzen slikken.

Lopend langs de zeeweg
voel ik het in mij hameren
bijten in deze warme
huls waarmee ik liefheb
waarin ik besta,
ontroostbaar en gelukkig.

Het licht wordt kaal.
Zand fluit.
Water blaft.
De lucht is vol vuisten.