De Gids. Jaargang 118

[p. 315]

Bert Voeten
Achter mij

Achter mij het water
van mijn jeugd,
geboorteschokken,
branding van jongensdaden.
Achter mij het strand
van een leeftijd vol met kuilen.

De zonnetenten waarin
verlangen zich uitstrekte naast
verlangen, monden intiem
bevriend raakten,
lichamen glimlachten
om elkaars onhandigheid.

Later was er de warme
paardenrug van het duin,
de spoorslag van de woorden,
de rijzweep van de woorden -
ruiterspelen van liefde
onder een briesende zon.

In een huid vol horzels
liepen wij 's avonds over
de promenade en wezen
elkaar waar de hulpeloze
vormen van onze lichamen
op het strand verdronken.