De Gids. Jaargang 118

[p. 280]

Jo Landheer
Maannacht

In ander licht staan nu de donkre dennen.
Hun kruinen wiegen in den lente-nacht.
En 't leed van overdag wordt lichter, lichter
En tot iets haast onwezenlijks verzacht.

Je bent in slaap. Ik tuur den lichten nacht in.
Hoe kon 'k zoo lijde' om wat mij van je scheidt?
't Enkel besef hier tegelijk te leven
Is al zooveel, enkel je nabijheid.