De Gids. Jaargang 118

[p. 146]

J. Valentin
Winter

Van houtvuurdromen en besneeuwde daken,
van dekenholen warm van lichaamsgeur,
van oksels geeuwend op een winters laken,
het ochtendlicht nog fleskoud voor de deur;

van sledetochten en het korstig kraken
van karresporen in de oude sleur,
van slurpgeluiden die naar koffie smaken
in dorpscafé's, vol landelijke smeur;

van beeldkristallen die in bloei geraken
en die de haardvlam als een roos doet blaken
binnen het raam van een bewoond gedicht;

en aan de einder klaart het rijm zijn klokken
en van de klanken maakt het maanlicht vlokken
en sneeuwen langzaam de gedachten dicht.