De Gids. Jaargang 117

[p. 94]

Jac. van Hattum
Herinnering

't Was achttien Juni weer: ‘Waterloo-dag’
en ik, verrukt, dat 'k onze vlag weer zag,
was innerlijk geheel gepavoiseerd;
een vrijheidsdag was 't, had men mij geleerd.

Ik kende namen: Blücher, Gneisenau,
Von Bülow en - was 't niet ontroerend trouw? -:
voor wie toen vielen, woei daar hoog de vlag;
't was achttien Juni weer: ‘Waterloo-dag’

En op 's lands aandeel was ik, kind, zo trots:
Napoleon, dat was: ‘de Gesel Gods’,
geheel verslagen in z'n overmoed;
Vrijheid, betaald ook met Oranje-bloed.

Weet, dat een kind - al chauvinisme vreemd -
heel instinctief, het hoogste heilig neemt;
in welk jaar was 't, dat ik, die Juni-dag
het rood-wit-blauw niét op de toren zag?

En 't nooit meer zag? - men liet het blijkbaar zo,
en als ik vroeg....: ‘Dat eeuw'ge Waterloo,
dat weten we nu wel!’ - O, dat het bloed
van vrijheidshelden eens verbleken moet. -

Wéér Duitse namen - nu hùn machtsbegeer;
weer lag de vrijheid onder knieën neer,
de keel omsnoerd; 'k was nu niet meer een kind:
wat ik nu liefhad, werd bewust bemind.

Tot tweemaal toe een alomvattend leed.
- wat fluisterstem maant nu al reeds: ‘Vergeet’?
wat fluisterstem maant: Laat het nu maar zo...’? -
Berlijn schijnt minder nog, dan Waterloo.

't Is weer vijf Mei; 't is weer bevrijdingsdag.
Hoe zou het zijn, als 'k nu geen vlaggen zag?
Als ieder offer zou vergeten zijn?
Was Waterloo soms meer dan Groot-Berlijn?⁺

+ Bob Oosthoek toneelspeler † 12 October 1944