De Gids. Jaargang 117

[p. 207]

Guillaume van der Graft
Receptief

Ik kan alleen maar dromend leven,
ik ben alleen maar receptief.
Ik ben alleen maar te bewegen
tot de omwegen van het lied.

Zo loop ik aldoor in de maling.
De bomen kijken mij voorbij.
Gezichten kennen mijn vertaling
niet weer, het licht is wars van mij.

Woorden die zonder zin en slot zijn
trekken veel meer opmerkzaamheid
en vogels die van binnen bot zijn
steken hun scherpe snavels uit

en het verkeerslicht springt van zomer
op herfst, nu staan zij allen stil.
Ik kan ook niet tot leven komen
hoewel ik op mijn voeten tril.

Het zet zich voort in woordtrillingen,
de T.L.-buizen van mijn droom
waarin geen vogel meer wil zingen,
en ik loop verder onder stroom.

Slechts onder stroom kan ik nog leven,
ik ben alleen maar receptief.
Ik ben alleen maar te bewegen
langs de lichtpunten van het lied.