De Gids. Jaargang 115

[p. 13]

A. Marja
Confidenties^*

mijnerzijds:

Het allerdomste dat ik heb gedaan
dat was: mij in een wereld in te richten
waarover ik alleen had moeten dichten,
want meer zat er voor mij beslist niet aan.

En bovendien heb ik het nog bestaan
op deze basis een gezin te stichten,
dus noopt mij mijn maatschappelijke plicht een
moord op wat mij doet dichten te begaan.

Als ik professor was of predikant
of als ik van de letteren kon leven,
zou dat mij misschien wel de illusie geven
een instrument te zijn in hoger hand.

Nu blijf ik ergens halverwege zweven,
en voel geen grond, en heb toch vaak het land.

* Uit een bundel Confidentieel, die het a.s. najaar bij de Arbeiderspers verschijnt.

[p. 14]

A. Marja
Confidenties

uwerzijds:

Ziehier de flarden van het lang verhaal
dat ik mij voornam voor u op te zetten,
maar ach, ik word zo ziek van het sonnetten,
en dan: gij kent het immers allemaal.

Toch wou ik wel eens weten of gij 't ziet
als ik, en niet als de geslaagde, nette
lieden, noch als de eenzelvigen, voor wie 't
leven verloopt naar zelfgedroomde wetten.

Zo was ik vroeger, maar - daar zit de kneep -
die dromer hielp ik doelbewust om zeep
want enkel dromen houd ik voor steriel.

Bezit gij vrouw en kind'ren? Zeg dan mij:
bestaat er leven in een maatschappij,
die brood biedt, zonder schade aan uw ziel?