De Gids. Jaargang 114

[p. 366]

Gerrit Achterberg
Autoclaaf

Diep in de kelders van het onbekende
gaat een reuzin de muren in het rond,
groter naarmate zij geen uitweg vond;
de ruimte etend met haar lange tanden.

Waar zal zij door de gangen heen belanden?
weer bij zichzelve waar zij eenmaal stond.
Zij groeit, de tijd wordt vlees, een open wond
van 't schuren langs de rauw-cementen wanden.

Tegen elkander opgestaan en slaags
geest en materie, wil en werklijkheid,
ben ik het slagveld van fatale machten,
die u elkaar betwisten in de nachten
en met dichte vizieren vechten 's daags;
een eeuwig onbeslecht gebleven strijd.