De Gids. Jaargang 114

[p. 165]

Jan G. Elburg
Ik...

Ik zou kakelen moeten om de dag
bij de rest van mijn leeftijd te leggen:
een vlam als een meeuw, die de ochtend was,
walmt als vergeten gebraad.

Een man vult een mand die zijn leven is
met ach en vergane avonden,
met een laag van onmacht en een laag nacht.

Een man slaapt vrouwen, een man
slaapt zijn vuur, verschuivend naar een ver uur
alle verwachting.

Ik zou mijn verlangen moeten plukharen
tot een kale loopvogel,
die broedt op een speeldoos,
op een pijpekop rookdromen,
op niets en die denkt dat het warm is:
ik ben verlangen.

Ik heb wangen
doorpriemd met de naald van mijn dagen,
een mond aan de vaalt
van de mening der mensen, wensen,
een zoutvat bevelen
en een betrest uniform ribben en vel.
Ik heb niets en ik weet het wel.

Ik zou mij langzaamaan rijp moeten schilderen:
een sterke kleur over een siddering
onuitroeibare onmacht:
ik zou moeten doen of ik zing,
maar ik zink.