De Gids. Jaargang 113

L.Th. Lehmann
De weerhaan en de weerwolf

De weerhaan sprak de weerwolf toe:
‘Ik ben dit lange staan hier moe,

ik draai maar waar de wind heengaat,
terwijl jij rustig niet bestaat’.

De weerwolf sprak toen met een zucht:
‘Ik was wel graag wat meer dan lucht,

'n draai meer of minder deerde niet
als ik van brons was en solied’.

Zodat des morgens van het kerkdak
een wolf inplaats een haan in 't zwerk stak,

Maar 't heeft den haan toch wel gespeten,
want hij werd snel geheel vergeten.