De Gids. Jaargang 113

[p. 28]

Gerrit Achterberg
Parhelium

De gouden morgen waast tot werklijkheid.
Hier voor mijn voeten sta ik afgebeeld,
zo dun van leven, dat het weinig scheelt
of ik kan nog verwisselen en tijd

uitschakelen, voordat ik weer verslijt
aan deze schaduw, die mij mededeelt
aan heel de wereld, tot ik ben verspeeld
naar alle kanten en mijzelve kwijt.

Ogenblik van de dag, waarop het licht
nog dubbelzijdig en doorzichtig is,
zodat het lot aarzelt om in te gaan
bij het bekende beenderengewricht;

om weer vanouds het hart te laten slaan
en weer het hoofd doen gissen wat het is...

[p. 29]

gerrit achterberg

Mascotte

Gij hebt uzelve in mij losgesteld
en kunt deelhebben aan de vogelvlucht.
De afstand naar het zuiden is geducht,
maar gij hebt alle steden opgeteld.

Gij kent van elke gorge het geweld
en van de dalen het kleinste gehucht.
Een reis is als je terug bent maar een zucht,
doch in uw adem nimmer uitverteld.

Dal van de Loup, de Var en de Tinée;
ingangen die ik open heb zien gaan...
Spin langs de draden der téléférique
klom ik uw duizel in tot bij de sneeuw
en gleed op ski's de lange witte baan
u tegemoet in suizende muziek.