De Gids. Jaargang 112

[p. 1]

[Derde deel]

De blauwe horizon

Het huis, dat gij mij hebt gebouwd,
staat veilig om mij heen,
maar o, 't geneurie van de wind,
hoor 'k door de muren heen,
en ieder raam, wat vrede leek,
- ach, dwazen waren wij, -
staat open naar d'oneindigheid,
sinds ben ik nooit meer vrij:
de verre, blauwe horizon
blinkt en betovert mij,
de arbeid valt mij uit de hand
en splinterend uiteen
spatten de uren van de dag,
ik sta aan 't raam als één
die tijdeloze dingen ziet,
die tijdeloze dingen hoort,
die midden in het leven staat
en er niet bij behoort!

Agatha Seger