De Gids. Jaargang 107

[p. 1]

[Nummer 1]

Gedichten

Zomerreis

Weer rijst het oud kasteel, wit uit vers groen.
In alle vensterschijven stralen zonnen.
Het keurig pad deelt 't gras in twee gazonnen.
Niets is veranderd, alles bleef als toen.

Alleen de tuinman in blauw boezeroen
heeft mooglijk aan grijs haar en ernst gewonnen.
En toch weet ik de reis vergeefs begonnen,
ook al schijnt alles nog te zijn als toen.

Ik haal 't verkreukeld kiekje uit mijn zak
en weet dat ik het ben, aan het gelaat:
Een jongen in een wit matrozenpak,
die stapvoets langs het smalle grindpad gaat.

Maar 't beeld blijft een dood beeld, dat koud en vlak
tussen mij en de witte jongen staat.

[p. 2]

Annuntiatie

Er spelen schaduwen om 't huis;
er klimt een zingen in de bomen,
van kinderliederen; en dromen
gaan open met een zacht geruis

van viltpantoffels: Fluisteringen
van kleine voeten en 't karpet;
het leven keert in dode dingen,
in duistre hoeken weggezet,

en vrolijk klinkt het strakke kraken
van schommelstoel en hobbelpaard;
van trekkar met gebroken spaken,
op zolder lang om niet bewaard....

H.J. van Tienhoven