De Gids. Jaargang 106

[p. 2]

Twee gedichten

Op de trans

O zorgeloos en prachtig Amsterdam:
de duiven vallen rond de Westertoren
als dwarrelende bloesems rond de stam;
gevleugeld in de blauwe vensterschijven
weerspiegelen de witte vogellijven,
zoals de zon, die glazenier, het nam;
hij werpt met stofgoud over Beurs en Dam,
maakt markt en mensen met elkaar vertrouwder,
bleekt het paleisfries en de bol vat vlam
op Atlas en diens ongebroken schouder;
hij aarzelt bij een gevel van de Keyzer.
Ik voel mij Gulliver, die weer moet reizen,
want daar, in gindse gouden mist verloren,
schimmelt het huis waarin ik werd geboren.

Op de toren

Al wat men zich herinnert op de trans:
daar woonde Lily, Jossy, daar Jeanine;
de meeuwen schuiven traag als mousseline
over hun huizen op de Oude Schans.

En van de tweede trans ziet men de stad:
de smalle grachten, door de zon begoten,
als kleine hulpeloze, gouden sloten
uit de legende der Gelaarsde Kat.

O zorgeloos en prachtig Amsterdam;
de duiven vallen rond de Westertoren
als dwarrelende bloesems rond de stam.

Gevleugeld wiekt het mensenhart verloren;
daar ligt de Beurs, de Waag en daar de Dam
en dàar, in gindse waas, werd ik geboren.

Bertus Aafjes