De Gids. Jaargang 104

[p. 196]

Den Haag

Er zijn straten in den Haag
Die om middernacht verdwijnen,
Om eerst als de schemer daagt
Huis aan huis weer te verschijnen.

Pijnboomstraat en Frankenslag
Zijn in ledig duin vergaan.
Zand stuift waar plaveisel lag.
Van een kust zwelt zeewind aan
En doet Pijnen klagend kreunen.
Maar daarachter, luister, luister,
Is het ver en donker dreunen
Van een branding in het duister.

Elders echter zwijgt de kust.
Waar straks Populierstraat stond,
Is nog slechts de schuwe rust
Van een pad, dat niemand vond.
Daar waar op hun vilten voeten
Groote stille dieren sluipen,
Wilde Peppels rits'lend groeten
En de uren spokend kruipen.

Verder weer zwerft dwaallicht wenkend,
Waar op 't Valkenbossche plein
Straks nog trams op wissels zwenkend
Laat naar huis gereden zijn.
Daar is nu alleen het zuchten
Van een woudzoom waaruit valken
Naar verlaten vlakten vluchtend
Over 't bange landschap zwalken....

* _* *

[p. 197]

 

Dan slaat in verten nog een klok.

 

Maar voor die slag is weggeklonken

 

Is heel de stad al blok aan blok

 

Vergaan, verloren en verzonken.

 

De wind laait op, en weggevaagd

 

Is 't land van wegen en van dorpen.

 

Heel 't strakke Holland rond den Haag

 

Wordt twintig eeuwen teruggeworpen!

 

 

 

De zee slaat duister aan de lage landen.

 

Een holle vloed wast in rivier en meeren.

 

Waar straks nog dijken zich om polders spanden,

 

Is niets meer om haar beet te keeren.

 

Waar straks nog steden in hun straten stonden,

 

Is zwart moeras met eind'loos klagend riet,

 

Dat woelend golft op grondelooze gronden,

 

Omgeven door een al te leeg verschiet.

 

 

 

Waar straks nog treinen rijden zouden,

 

Jaagt vlagend zand op gierend leege heiden

 

En schrijdt de storm door radelooze wouden

 

Waarheen de sporen zouden leiden

 

Van dieren.... als niet onverwacht

 

Opnieuw een klok bevreemdend sloeg

 

En in 't geweld van dezen nacht

 

Bescheiden om den ochtend vroeg....

 

 

 

* _* *

 

 

 

Er zijn straten in den Haag

 

Die om middernacht verdwijnen

 

Om eerst als de schemer daagt

 

Huis aan huis weer te verschijnen....

 

 

 

Leonhard Huizinga