De Gids. Jaargang 102

[p. 160]

Mei

De groene polders liggen laag in zon,
op 't roode dak gaan nu de spreeuwen broeien,
ik zie een reiger aan den hemel roeien
naar 't nest dat dons-gepluimde jongen won.

Het is de Mei die de tapijten spon
waar groen en wit en geel dooréénen vloeien
en 't is de Mei die 't ijle groen doet gloeien
van boompjes-rij aan lichten horizon.

De stad zoomt ver, de dunne pijpen rooken,
een grillig monster dat met steen en smoken
geen polderland of lentewei verschoont;
daar haasten zich de opgejaagde dwazen
in grauwe straten waar de motors razen:
gelukkig hij die aan de stadsgrens woont! -

François Pauwels