De Gids. Jaargang 96

[p. 258]

Morgen

O vrede van je kalm nabij mij zijn
na 't onuitputtelijk geluk der nachten,
toen je wijdopen, brekend oog 't geheim
en de schrik der diepten niet kon verzachten -

toen w' in het rythme en den slag des bloeds
streden tot een eindelijk, zoo volkomen
verslagen zijn, dat leven, dood en droomen
werden tot mildheid om iets wondergoeds -

nu zit je tegenover mij - het brood
op tafel, je kleine handen, bewegend
in 't zonlicht, heel dit stille, wondre leven
wordt in je glimlach rijk en goed en groot.

G. Kamphuis