De Gids. Jaargang 95

[p. 53]

Menschenwerk

Ik zag een huis van meer dan honderd jaar
een boerenerf scheen het - met schuur en stallen
nog nimmer was het mij zoo opgevallen
roerde het in mijn ziel zoo diep een snaar
dat zulk een ding door menschenhand gebouwd
zóó machtig - zóó eerwaardig wezen kon - zóó oud.
Ik zag de menschen - schepselen van God
in jeugd wel toegerust tot groote daden
maar ach hoe spoedig reeds aan de genade
overgeleverd van een onontkoombaar lot.
Ik zag ze gaan - die wezens zwak - en traag
en zag in hen het eeuwig licht uitdooven
door God ontstoken: Kinderlijk gelooven
en zag ze staren - zwijgend naar omlaag....
Ik dacht: moet een gebouw van kalk en steen
moet zulk een kunstloos ding nog langer duren
dan 't lichaam van den mensch - het eedle, pure
gewrocht - waar eens Gods licht door scheen?
Toen staakte ik mijn klachten - en geween
wetend: Hij die de eeuwge zonnen bouwde
die eens goedkeurend Zijn heelal aanschouwde
zal ook dit kwaad wel keeren - Hij alléén.

W. Smit-van de Wall