De Gids. Jaargang 93

[p. 46]

Verzen

Hoe is het einde droef van alle leven:
Hoe komt na een hartstochtelijk begin
Allengs een langzamer verloop - waarin
Wij d'eersten aandrift hebben opgegeven.

Hoe zijn de mooglijkheden opgeteld
Als in een schaakspel vol verwikkelingen
Waar de figuren door elkander dringen
En wij bestrijken bijkans ieder veld!

Maar lang voor 't einddoel, onder 't voorwaarts rukken,
Verliezen wij meestal de sterkste stukken
Dan zetten wij de laatste krachten in.

En iets van 't streven waarmee wij begonnen
Is nog in 't voorwaartsschuiven der pionnen
Zonder kasteelen zonder koningin.

[p. 47]

Soms is 't wel dat de omwenteling der dagen....

 

Soms is 't wel dat de omwenteling der dagen

 

Langzamer wordt en 'k tot bezinning kom

 

En alle dingen schijnen meer voldragen

 

En alle vragen vinden hun waarom.

 

 

 

Dan is het of een wonderlijk vermeten

 

Ons had gedwongen in een vreemde baan

 

Maar weldra weer dat al zal zijn vergeten

 

En wij als kinderen naar huis toe gaan:

 

 

 

Als kindren, door een vreemdling meegenomen

 

Naar waar ze zien de kermismolens draaien

 

En staan een tijd bedwelmd in het gedruisch.

 

 

 

Maar in een stilte tot zich zelf gekomen

 

Hooren ze wind door oude boomen waaien

 

En achter deze boomen ligt hun huis.

 

 

 

J.J. van Geuns.