De Gids. Jaargang 88

[p. 332]

Terzinen.

Er zijn veel dingen, die wij niet begrijpen,
het avond-rood en 't zingen van den wind,
het vreemd geluk, dat stil in mij gaat rijpen

als ik de spiegels van lief's oogen vind,
en uit den lagen tuin de geur der rozen
door den verrukten nacht, waarin 'k haar heb bemind,

waarvan niets blijft dan dit eéne, broze,
het weten dat we voor elkaar verloren gaan
en tot een korte poos geluk maar zijn verkozen,

zoolang als wast de jonge zomer-maan,
tot als de ochtend schuchtert over landen
we als bleeke vreemden naast elkander staan,

en tevergeefs het machteloos gebaar der handen
nog wat te redden van wat is geweest,
dat het door laat're dagen zacht mag branden,

een lichte lamp voor wie het duister vreest,
moed, die de kracht ons geeft te weren,
een troost en deernis allermeest -

[p. 333]

 

maar alle uren brengen niet haar keeren,

 

wij moeten verder met den roekeloozen wind,

 

en schuilen nimmer veilig voor zijn deren,

 

 

 

voordat gij, God, Uw leen weer int!

Mei '24.

Jan R.Th. Campert.