De Gids. Jaargang 88

[p. 75]

Zonder deernis.

Des hemels milde stralen-Koningin,

Die fijn gesponnen goud in garven deelde,

Bracht, waar haar zegen de open landen streelde,

Bloesem van kleur en zaad voor zoet gewin.

Zoo bloosde, als eenmaal bij haar pril begin,

Een bruilofts-blijde wereld in de weelde

Van 't Paradijs en vogelkelen kweelden

Hun lof de vredig blauwe koeplen in.

Maar aan den wegkant van een stille laan

Lag star een mensch, besmeurd uit purpren wonden,

Door grammen manslag in den dood gegaan...

En hoog boven dat werk van Kaïnszonde

Lachte de Zon van uit haar gouden tent:

Godin, die zonde, dood noch deernis kent.

Jan Veth.