De Gids. Jaargang 86

[p. 205]

Optimistische kunstenaars.

Nu voorwereldlijk groot
met wolkvaan op vaan
ik de storm over nood
en puin zie gaan
dezer wereld, en mijn bloed
voel - zelve bang -
zwalpen van de moed
van den ondergang,
en het wrekend gevaar
staamlend bezing -
praten zij met elkaar
ter vergadering:
hoe het volk moet zijn
wil hún kunst eenmaal
voor het volk weer zijn.

In hun gehuurde zaal
hebben zij het uitgerekend,
tesamen, en blij.
Wat die wind beteekent
vergaten zij.

A. Roland Holst.