De Gids. Jaargang 84

[p. 224]

Verzen.

Als 's avonds harten tot elkander neigen
Dan wordt het leven een verrukte droom -
De wolken blinken aan heur zonnezoom,
De winden streelen zacht-ontroerd de twijgen...

Over de zielen waast begrijpend zwijgen
Als een onzegbaar innig-teer aroom,
Ieder bewegen wordt tot wijding vroom
En de gedachte kan tot schoonheid stijgen -

Dan dringen tranen naar de glanzende oogen,
Een wonderlijke weelde - een zilvren stroom -
Heeft ieder laag begeeren overtogen.

De broeiing van den dagbrand is vervlogen
En de avond hult in zoet-vertrouwden schroom
De harten waarin hemelen bewogen.

[p. 225]

In memoriam Jan B.

 

Wij vingen saam het leven aan,

 

Toen is mijn makker heengegaan -

 

 

 

En velen luistren naar dit lied,

 

Maar één die sluimert hoort het niet.

 

 

 

Hij bracht mij vondsten van zijn vreugd,

 

Ik wist de wonden van zijn jeugd -

 

 

 

Zijn hart kende den weg naar mij,

 

Nu denk ik moe: dit is voorbij...

 

 

 

Voorbij zooals in droom vergaat

 

Gedachte aan een teedre daad -

 

 

 

Hij was zoo schoon in zijnen dood

 

Dat ik hem huiverend ontvlood

 

 

 

En weerkwam in den vreemden ban

 

Van wat zich bovenaardschen kan.

 

 

 

Ik vond geen tranen en geen klacht,

 

Toen kwam de laatste looden nacht -

[p. 226]

 

En ik ben naar hem toe gegaan,

 

Alleen bij hem heb ik gestaan,

 

 

 

Er was een sfeer van heiligheid

 

Gelijk een geur om ons geleid...

 

 

 

Een witte bloem die naast hem lag

 

Kuste ik ten laatsten goedendag -

 

 

 

Toen heb ik hem vaarwel gezegd

 

En onze bloem stil weggelegd.

 

 

 

Wij vingen saam het leven aan,

 

Nu is mijn makker heengegaan -

 

 

 

L. Ali Cohen.