De Gids. Jaargang 82

[p. 65]

Verzen.

Wat waait daar los en luchtig,
in rondedans, in rondedans,
wat komt in wilde scharen
gevaren,
in spel van wind en zonneglans,
zoo lustigjes en vluchtig?

Dat zijn die kleine blaadjes,
halfgeel, halfgroen en gouddoorzond,
die tot de wegen stuiven
en schuiven,
en loopen, wervlend, àl in 't rond,
als afgesleten raadjes.

Ik zag ze fijntjes beven
en dwarlen tot het schelpenpad,
en dacht: komt groene regen
mij tegen?
Bijeengestoven lag de schat,
't was uit, 't was uit met zweven.

[p. 66]

Rust

 

Een roode lantaren

 

brandt op straat,

 

ik sta te staren

 

in de' avond laat.

 

 

 

De boomen onbewogen

 

leven vol geheim,

 

mijn wezen is doortogen

 

van licht en wacht een rijm.

 

 

 

Rust, gij zijt der Goden

 

bevende genade,

 

ben ik uw genoode,

 

hul mij in uw wade.

 

 

 

Laat mij luistrend leven,

 

even, even zóó,

 

schoonste daad is geven,

 

eerbied-bloô.

 

 

 

Heen zijn alle wanden,

 

'k doe mijn oogen dicht,

 

wereld-wijde landen

 

stralend zijn van licht.

 

 

 

Joannes Reddingius.