De Gids. Jaargang 80

[p. 83]

Nachtorchis.

De duisternis, die om mij zweeft,
Waarin het zomerleven leeft

Met warme stroomen

Van ongemeten bloeigebied,
Van golfgedragen vogellied

Uit verre boomen,

Zij dooft mij niet. - Ik ben zoo wit,
Dat uit mijn slanke bloemgelid

Een licht blijft stralen,

Als 't sterrenlicht zoo blank en bleek,
Dat uit de zonneschemer-streek,

Omlaag komt dalen.

Mijn wierook zend ik naar omhoog,
Te zoeken, langs den hemelboog,

De zonnelanden,

Waar mijn geslacht zoo machtig groeit,
Waar 't groote wouden kleurig boeit

In bloemenbanden!

[p. 84]

 

Wild zoeken naar de geurenbron,

 

Waar lang hun kracht en lust op zon,

 

Gewiekte gasten.

 

Mijn groote witheid weert hun drang,

 

Mijn teerheid houdt hen verre, bang

 

Mij aan te tasten.

 

 

 

Ik voel in 't dwarrlen om mij heen,

 

Van vleugelslaanden edelsteen,

 

Den eerbied beven....

 

Ik, kleine bloem, die slechts den nacht

 

Die 't al omvangt met hooge macht,

 

Mijn gaaf wil geven!

S. Pinkhof.