Uitlegging der tytelplaat.
Dit kunsttafreel vertoont, hoe braaf de Bruidegom
Zyn Bruidt den trap opleidt naar 't vredes heiligdom,
Wier tempeldeur voor hen word door de Liefde ontslooten,
Waar uit de Vrede treed; die aan dees trouwgenooten
Den schoonen palmtak reikt, verwelkomt en begroet,
En gunst belooft; waar op de weelige Overvloedt,
Die 't Paar verzelt, hen kroont met de edelste sieraden
Van paarlen en gesteent, doormengt met lauwerbladen,
En wyst hen 't vreugdespoor, dat tussen paden leid
Van dartelende overdaat en schrale gierigheit,
Terwyl een nevelwolk en snoode Twist-harpyen,
Die 't Paar den ingang tot het Vredekoor benyen,
Verstuiven op 't gezigt der Min, die zyn vlugt
Klapwiekend dartelt om dit huwlyk in de lugt.
Veel scheepen in 't verschiet, die heen en weder varen
Voor windt door 't kabb'lend nat, bevragt met dierbre waren,
Verbeelden 't Koopgeluk, dan loflyk beider stam
Vaak streelt en dient tot heil van 't scheepryk Amsterdam:
En Majaas Zoon, die staag komt roem en eer bewyzen
Aan Blaaupots naam, gelyk aan Zoon en Vader Ghyzen,
Verbeeldt den Koopgodt op de plaat aan de eene zy,
Gelyk Neptuin de groote en kleine Vissery.
De Koopmanschap, die klem geeft aan de magt der Staten,
Als die verzekert word door magtige onderzaaten,
Vertoont Arion, daar hy op den Dolphyn speelt,
De Veiligheit der winst, Verzekrings Zinnebeelt.
De nyvre byen, die uit Roze- en Lelybladen,
Den honig zuigen, en geen bloem in 't minst beschaden,
Verbeelden naarstigheit, en Ghyzens yvervier,
En Blaaupots huiszorg naar haar moeders wys bestier.
De onnoosle Duifkens in hun speelen, kussen, paaren,
Verbeelden 't vuur der min, de jeugt en kragt der jaaren,
Daar elk op 't hoogst vernoegt is met zyn wederga,
Als wakkre Jacob met zyn wyze Debora.
Maar zagt: de min verlangt, o Paar! om u te ontfangen;
De Zangberg juigt u toe met vrolyke Gezangen.
|
|