Een gheestelijck lust hofken
(1722)–Anoniem Gheestelijck lust hofken, Een–
Auteursrechtvrij
[pagina 149]
| |
Stemme: Ick vind' eylaes my nu in noodt, &c.
AEnhoort mijn klacht, o bloeyende jeucht
Die u vermaeckt in ydel vreucht:
Spiegelt u vry, En denckt aen my
Dewijl ghy meught
Ick heb wel eer getriumpheert,
Wellust des vleesch altijdt begeert
Met groot jolijt, Na des werelts tijdt,
't Welck haest verkeert.
Dansen en speelen heb ick gesocht
Mijn tijdt ydelijck door-gebrocht:
't Is my nu leet, Godt is't die't weet
Waer ick om docht.
In Bancketterijen vroo te zijn,
Lieffelijck vercieren mijn aenschijn,
Dit was voorwaer, mijn vreucht eenpaer:
Mijn Medecijn.
Maer 't is eylaes! te seer verkeert,
My die de werelt heb ge-eert
Brenght nu in noodt: Die wreede doodt,
Die my turbeert.
Wat ick aenschou 't is nu al pijn:
't Geen my wel eer vreucht placht te zijn,
Ick ben ontrieft; Als 't Godt belieft
Sal 't anders zijn.
Dit worter seer van my beklaeght;
Dat ick die werelt heb behaeght
Die lieffelijck toont, Maer bitter loont:
't Welck my door knaeght.
| |
[pagina 150]
| |
In mijn sleur wort ick gepluckt,
Gelijck een Roose onder druckt
Dewyl sy staet, Bloeyt delicaet:
Wordts afgeruckt
Op een quaet fondament hy bouwt?
Die hem op aertsche vreucht vertrouwt
Die felle doodt, Spaert kleyn noch groot
Ionck nochte oudt.
Siet Hercules also vermaert
Die groote Draecken metten zwaert
Door groote kracht, te niet bracht
Is niet gespaert.
Cresus die rijckste des wereldts wijt
Salomon in wijsheydt onbenijdt,
Zijn hier gestelt, In doots gewelt
In korten tijdt.
Hector van Troyen seer valiant
Achilles heldt van Griecken landt,
En oock seer net, Helena met
Paris playsant.
Die niet beweeght is als een steen
Ick sie d'exempel in't gemeen,
Men niemant vant, Den doodt verwant
Dan Godt alleen.
O doodt, o doodt! breeckt u propoost,
Dat ick van druck mach zijn verlost,
Tot Godt den Heer, Neem ick mijn keer
Hy is mijn troost.
Adieu adieu, druck phantasy
O wilde jeucht gedenckt dit vry
Een roos die bloeyt, Men haest uytroeyt
Siet die aen my.
|
|