Een gheestelijck lust hofken

LXX. Noch een ander.

Stemme: 'k Had een gestadigh Minneken.

DIe Jesum uyt-gelesen
Heeft voor een Bruyd'gom soet
Sijn meening die moet wesen
Vyt lief', oprecht en goedt
In druck en tegenspoet
En moet hy niet versagen
Maer dragen, sonder klagen
Al wat Godt met hem doet

Ons Bruydegom verheven

Is door lijden gegaen
In't rijck dat eeuwigh leven:

[p. 147]

 

Lijden is d'rechte baen;

 

Komt ons dan lijden aen,

 

Wy moeten 't met verlangen

 

Met danckbaerheyt ontfangen

 

Ons daer niet in verslaen.

 

Godts uytverkoren vrienden

 

Zijn met lijden castijdt:

 

Al die hem trouwelijck dienden

 

ZIjn in haer Cruys verblijdt,

 

Want Christus selfs belijdt

 

Die 'k lief, sal ick castijden

 

Godts Kind'ren moeten lijden

 

Alhier een korten tijdt.

 

Door lijden wortmen puere

 

Gelijck een Gout door't vier,

 

Contrari' is de nature,

 

Vyt liefd' verdraget hier:

 

Aensiet Christus manier,

 

In 't hofken hy met beven

 

Hem selven heeft gegeven

 

In den wil sijns Vaders fier.

 

Broeders en Susters verkooren

 

Gedult in lijden toont:

 

Soo niet, ghy gaet verlooren

 

Grootelijck ghy u selfs hoont:

 

Niemant sal werden ghekroont

 

Dan die vroom heeft gestreden,

 

En met gedult geleden,

 

Die wort rijck'lijck geloont.