Een gheestelijck lust hofken
(1722)–Anoniem Gheestelijck lust hofken, Een–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Ulenburghy. Ofte, Uyt de diepte ô Heere.
MYn Ziel maeckt groot den Heere,
Al wat in my mach zyn,
Mijn Geest springt op en neere
In Gode den Heylandt myn:
Die sijn oogh heeft doen wenden
Op sijn Maeght deser tijdt,
Mijn kleynheyt hy bekenden,
En mijn ootmoedigheyt
Alle geslacht' op Aerden
Van nu, en altijdt voort,
My zaligh spreken waerden,
Met lof en allen oort:
Want hy heeftmy bewesen
En groot dingen gedaen,
Die machtigh wort gepresen,
Heyligh is sijnen Naem.
| |
[pagina 97]
| |
Die goedigheyt des Heeren,
Haer wijt uytbreyden doet,
Die sal oneyntlijck weeren,
Op kints en kinder bloedt:
Die sal oock niet op-houden,
Noch nu noch nimmermeer,
By menschen die hen eeren,
En vreesen nae 't behoor.
Hy heeft gewerckt met machten,
In sijnen arm voorwaer,
Die stout en groot van vrachten
Verstoot hy allegaer:
Hy set van stoel daer neder
Die stercken hoogh genant,
En hy verhooghtse weder
Die kleyne zijn van standt.
Hy doet met goeden vullen
Die hier behoeftigh zijn,
Laet haren honger stillen,
Met goet, en g'nade fijn;
De Rijcken groot van schatten,
Die neemt hy hem niet aen,
Sijn gunst sy niet en vatten,
Hy laetse ledigh gaen.
De heer heeft op-genomen,
Israel sijnen Knecht,
Heeft hem gemaeckt bequaeme
Voor sijn Heyligh geslecht:
Hy heeft tot ons doen keeren
Sijn Vaderlijck gemoet,
En ons laten vermeeren
Sijn goetheyt wonder groot.
| |
[pagina 98]
| |
Als hy voor veele jaeren
Nae sijnen wijsen Raedt,
Die Vaders uytverkooren
Trouwelijck beloovet had:
Als Abraham den Ouden,
En syn zaet insgelijck:
Hy sal syn woort oock houden
Altijt en eeuwiglijck.
|
|