Een gheestelijck lust hofken

Met schoone lieffelijcke geestelijcke ghesanghen beplant, door eenen Catholijcken pastoor

In een persoon, die in den Geestelijcken staet sich begeeft.

Op de wijse: Met recht mach ick my wel beclagen.

DOen ick des wereldts weeld hantierden,
In haer genoechten heel playsant,

[p. 129]

 

In ydelheyt ick triumphierden

 

Al na de werelt abondant:

 

Ick word terstont

 

Geheel doorwont,

 

Al met dat sweert der sonden groot,

 

't Welck mijn ziel brengen sal in de doot.

 

Ick word, &c.

 

Maer ick begonst te overpeysen,

 

Al wat doch inde werelt was:

 

En ick bevont tot alle reysen,

 

Alles daer teerder als gelas,

 

Ick sach daer niet,

 

Dan groot verdriet,

 

So word mijn hert tot eender stondt,

 

Met eenen claren schijn heel verwont.

 

Ick sach, &c.

 

Dus ick begonst te resolvieren,

 

Om haer haest gantsch'lick af te staen,

 

Mijn ziel geheel van haer te kieren,

 

Met al 't geen dat haer aen sou gaen,

 

Ick sach in noot,

 

Als quam de doot,

 

Dat sy my haestelick af sou staen:

 

So sou ick moeten verloren gaen.

 

Ick sach, &c.

 

Ick geef my, Godt, geheel ghevangen

 

Om hem te dienen in eenicheyt

 

Daer toe mijn hert met groot verlangen

 

Met liefd' en yver stont bereyt,

 

Op dat ick dan,

 

Als ick sal van

 

Hier scheyden, creech den schoonen croon

[p. 130]

 

Der maechden Bruydegom voor my ten loon.

 

Op dat, &c.

 

Adieu mijn vader, adieu mijn moeder

 

Adieu, adieu, tot deser stont,

 

Adieu te samen, suster, en broeder,

 

Adieu, adieu, wt 's herten gront,

 

Jongmans hier mee,

 

Seg ick adee,

 

Oock eerbaer dochters mee certeyn,

 

En al mijn vrienden in 's werelts pleyn

 

Jongmans, &c.

 

Een vriendelick adieu wil ick schrijve[n]

 

Aen al, daer ick met heb verkeert,

 

De gratie Godts moet by u blijven,

 

'k Bid, u gebedt sy my vereert.

 

Aen Godt met vlijt,

 

Tot allen tijt,

 

Dat ick in desen staet mach gaen,

 

En Godt tot eer, en lof mach bestaen.

 

Aen God, &c.