Een gheestelijck lust hofken

Met schoone lieffelijcke geestelijcke ghesanghen beplant, door eenen Catholijcken pastoor

[Wat is, wilt leeren]

Op de wijse: Bedroefde herteken.

WAt is, wilt leeren,
Dat ydel eeren,
Soo hooch braveeren
In deser Werlt
Daer all' verblijden
In corten tijden,
't Geluck in lijden,
Sich gantsch verstelt.

De macht der eerden,

Hoe hooch van weerden,
Moet 't schanden werden
Hoort jonck en teer

[p. 108]

 

Watmen somtijden,

 

Int ys mach schrijven

 

Sal vaster blijven,

 

Dan menschen eer.

 

O creatueren,

 

Ten mach niet dueren,

 

V triumphieren,

 

Al u jolijt,

 

Op 't leven bouwen,

 

Op menschen trouwen,

 

Is niet dan rouwen,

 

En groot verdriet.

 

Zijt ghy in eeren,

 

Met jubileeren,

 

Met triumpheeren,

 

Nu minnelijck,

 

Na corten tijden,

 

Met swaren lijden,

 

De doot sal scheyden,

 

In oogenblick.

 

Dit is ervaren,

 

Door vele jaren,

 

En tuycht voorwaren

 

Die oude schrifft,

 

Dat menschen kinder,

 

Al hier en ginder,

 

Ten doot hin onder,

 

Sijn hingericht.

 

Waer is nu Absalon,

 

Waer is nu Salomon ?

 

De een was schoon,

 

En de ander wijs,

[p. 109]

 

Sampson de wilde,

 

En stercke Helde,

 

Jonathas milde,

 

Mathusalem grijs.

 

Waer is Virgilius,

 

Waer Aristoteles,

 

Plato, Empedocles

 

Met hare kunst,

 

Haer hooch studeeren,

 

Haer speculeeren,

 

Haer const en leeren,

 

Is al om sunst.

 

Van Ciceronem, heb ick vernomen,

 

Dat hy heeft connen, Wel reden fijn

 

Hem hielp geen reden,

 

Geen clacht, noch beden,

 

Hy moest intreden,

 

Den wech heen in.

 

Men leeft in 's gelijcken

 

Hoe eenen rijcken

 

In 's werelts strijcken

 

Lach wonderlijck,

 

Hy bancketierden,

 

Hy domminierden,

 

Hy sich vercierden

 

Seer costelijck.

 

Na weynich dagen

 

Is hy gedraghen

 

Hem hielp geen clagen,

 

Geen goet, noch gelt

 

Daerom by tijden

 

Wilt u bereyden

[p. 110]

 

Want ghy moet scheyden

 

Van deser werlt.

 

De Paus aendachtich

 

Den Keyser machtich,

 

Den Coninck prachtich

 

Gaen aldaer heer

 

Haer hielp geen schoonheyt,

 

Haer hielp geen cloeckheyt,

 

Haer hielp geen sterckheyt,

 

Gelt, goet, noch eer.

 

Daer helpt geen weenen,

 

Geen medicijnen,

 

Geen kruyt noch steenen,

 

Voor die bitter doot,

 

Neemt hin met schricken,

 

Hoort arm en rijcken,

 

In oogenblicke,

 

Dat leven goet.

 

Wat sijn werelts lusten ?

 

Maer corte feesten,

 

Gheven int leste,

 

Maer angst en noot,

 

Och valsche vreuchden,

 

Ghy doet verleyden

 

End' ziel afscheyden

 

Van 't hoochste goet.

 

Wilt u dan wachten,

 

Voor 's Werelts prachten,

 

En daer na trachten,

 

Beyd' jonck en out,

 

Het zijn maer bloemen,

 

Haer pracht en roemen

[p. 111]

 

Als water schuymen,

 

Verdwijnen haest.

 

O werelts kinder,

 

O arme sunder

 

Keert eenmael weder,

 

Siet aen u noot,

 

De doot sal naken,

 

End' u wis raken,

 

Ghy moet verlaten,

 

Bloet ende goet.

 

O water schuymen,

 

O werelts bloemen,

 

Ghy spijs der wormen,

 

Ghy aerden gront,

 

Cort is u leven,

 

Ghy weet niet even,

 

Of Godt sal geven

 

Den morgenstont.

 

Wilt dit betrachten,

 

Met al u krachten,

 

Steets voortaen trachten

 

Na 't eewich goet,

 

Wilt my nu geven,

 

O hooch verheven

 

Dat ick u leven,

 

Mijn eewich Godt.