Een gheestelijck lust hofken
(1632)–Anoniem Gheestelijck lust hofken, Een–
AuteursrechtvrijMet schoone lieffelijcke geestelijcke ghesanghen beplant, door eenen Catholijcken pastoor
Op de wijse: Schoon Diamant.
O Sacrament
Heerlick en excellent,
| |
[pagina 65]
| |
Dat Christus aen sijn endt
Heeft nagelaten:
In dit ellent,
Ons tot een Testament,
Daer in hy is present
Gantsch ongebroken,
O liefd' groot boven maten,
Die u vaderlick hert overwint,
Geen Vader so gesint
Op eerden men bevint,
Die so zijn huysgesint
Of kinderen bemint,
Gantsch onverdroten.
In stervens noot
Heeft Jacob wijs en vroet
Gesegent cleyn en groot
Sijn Soons verheven:
Door sijnen doot,
Heeft Christus een cleynoot
Sijn twaelven in den schoot,
Vrientlick gegeven,
O menschen staet verheven,
De arreme Pelgerims naeckt ende bloot
En sondaers boos en snoot
Eten der Eng'len broot
En drincken sijn bloet root
Dat hy aen 't Cruys vergoot
Door 's menschen leven.
O Jesu soet
Geen costelicker goet
Hebt ghy in ons armoet
Ons connen schincken:
| |
[pagina 66]
| |
Wt vryen moet,
V vleesch ons eten doet
En geeft u eygen bloet
Daer by te drincken,
Men siet de waerheyt blincken,
Als dat schoon ende claer Hemels licht
d'Oud' verbondt is geslicht,
En 't nieu is opgericht
Hierom sijn wy verlicht
By dit cost'lick gericht
Aen u te dincken.
Dese weldaet,
Betoont door Gods genaet,
Als daer geschreven staet
In die schrifturen:
Is Adams zaet
Door Godts eeuwigen raet
Geschiet dat hy 't verstaet
Door veel figueren:
Inde wet der natueren
Heeft Melchisedech broot ende wijn,
Godt en den Heeren sijn
Geoffert int aenschijn
Van Abraham divijn,
Doen hy wt den strijt fijn
Quam sonder trueren.
d'Eerste Persoon,
Den Vader met den Soon,
Al in des Hemels throon
Ernst'lick gesworen,
Een Priester schoon,
Zijt ghy na dat Patroon
| |
[pagina 67]
| |
Melchisedech ydoon
Eewich geboren,
Een offerhandt uytvercoren,
Onder des broots en wijns gestalt,
Na des figuers inhalt
Heeft Christus ingestalt,
Door zijn Godtlijck gewalt
Ter zielen onderhalt
Van ons verloren.
Doen int beswaer
Der slavernyen waer,
Godts volck met groot misbaer
By Pharoos tijden:
Seer wonderbaer,
Heeft Godt al uyt gevaer
Willen verlossen haer
Ende verblijden,
Maer eer dit soud' geschieden,
Moest het Paeschlam werden geslacht
Al inder middernacht
Gegeten met aendacht,
Waer by sy Godts almacht,
En weldaet hooch geacht
Souden belijden.
Als met lof-sanck,
Wt Pharaoos bedwanck,
Die Joden vry en vranck
Waren geweken:
Door spijs en dranck.
Gods goetheyt op den ganck,
Aen 't volck al sonder danck
Heeft claer gebleken,
| |
[pagina 68]
| |
Met 't vuyr der liefd' ontsteecken,
Heeft hy haer het Manna bereyt
Een spijs vol soeticheyt,
En in 't leger gespreyt
Als hy haer had geleyt
Door 't roode meyr, en 't feyt
Pharaoos deed wreken.
Int aertsche pleyn,
Die Christen int gemeyn
Verquickt met die Fonteyn
Van Godts genaden:
Dat Paesch-lam reyn
't Welck op hem neemt certeyn,
Des menschen sond' alleyn
Ende misdaden,
Hebben sy al genoten,
Doen sy wt die swaer slaverny,
En Satans tyranny,
Waren geworden vry,
In 's werelts woesteny,
Tot een wech-spijs daer by,
Heel onverdroten.
O edel pant,
En heylich offerhandt,
Heel door der liefden brandt
Aen 't Cruys verslonden:
O druyf playsant,
Wt het beloofde landt
Des Hemels triumphant,
Van Godt gesonden:
Den wijn in onse wonden
Heeft wtgestort den Samaritaen
| |
[pagina 69]
| |
Ons niet voorby gegaen,
Dien wy hebben ontfaen,
O ware Pellekaen
Met wiens bloet wt gedaen
Sijn onse sonden.
Groot int getal,
Gelijck die Joden al
Spijs na haer wel-geval
Rijck'lick bequamen:
Met groot geschal
In dit traen-vloedich dal
Roepen wy Christen al
Om spijs te samen:
Maer niet voor ons lichamen,
Maer 't broot der zielen delicaet,
O Godt ons toeverlaet,
Geeft ons dit wt genaedt
Als ons de doot aengaet,
Dat wy niet desperaet
Verflauwen, Amen.
|
|