Een gheestelijck lust hofken

Met schoone lieffelijcke geestelijcke ghesanghen beplant, door eenen Catholijcken pastoor

Die besoeckinge des graf door die Vrouwen, ende antwoort des Enghels.

VAn liefd wat een groot lijden ⁺
Eylaes, comt met verdriet,
Die ons plach te verblijden
Hoe is hy nu te niet,
Ach Jesu alderliefste Heer, ⁺
U liefd' doet mijn hert krencken,

Is cruys waer ick my keer.

Moest ons de doot soo scheyden,

U wreede bitter doot, ⁺
Die sal ick doch verbreyden,
Mijn droevich hert en noot.

Ach Jesu, &c.

Wel duysentmael met suchten,

Roep ick, wanneer o Heer,
Wanneer sult ghy verlichten,
Mijn hert, eylaes, niet meer.

Ach Jesu, &c.

Och wat hebt ghy verdraghen,

+ Omnes

+ Maria Magd. sola.

+ Eodem modo.

[p. 50]

 

In u lidtmaten teer,

 

Met geesselen en slagen,

 

Verwont, verscheurt so seer.

 

Ach, &c.

 

Als ick hem 't Cruys sach dragen,

 

'k Riep comt mijn lief dus gaen ?

 

Mijn hert van schreyen en clagen

 

Mijn cracht waer my ontgaen.

 

Ach Jesu, &c.

 

O Lamken sonder vlecken,

 

Om met wat liefd' voorwaer,

 

Liet ghy u lijf wt recken,

 

En nagelen op 't cruys swaer.

 

Ach Jesu, &c.

 

Ick sach hem zijn geest geven,

 

Ach wat bedroefder dach,

 

Dien ick wel al mijn leven

 

Droevich beclagen mach.

 

Ach Jesu, &c.

 

Nu commen wy ten grave

 

Te salven 't lichaem soet,

 

Och als een arme slave

 

Gemartelt tot de doot.

 

Ach Jesu, &c.

 

Och wie sal ons af-wenden,

 

Eylaes den grooten steen ?

 

Waer onder die eel gebeenten

 

Sijn van ons lief alleen.

 

Ach Jesu, &c.

 

Ach ons bedruckte vrouwen

 

Wy sijn bedroeft heel seer

 

Mochten wy doch aenschouwen,

[p. 51]

 

Dat soete lichaem teer,

 

Ach Jesu, &c.