Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

* Dat .xix. Capittel.

1

⁺ENde tes ghesciet doen Iesus dese woerden voleynt hadde, dat hy is vertrocken wt Galileen, ende ghecomen in die palen van Iudeen ouer die Iordane,

+ A

2

ende hem sijn veel scaren gheuolcht, ende hy heeftse daer ghenesen.

3

Ende die Phariseen sijn tot hem ghecomen hem tempterende ende segghende, Eest eenen mensch gheorloft sijn huysvrouwe te verlaten om alderley saken?

4

Die welcke antwoerdende heeft hen gheseyt, En hebdi niet ghelesen dat die ghene die van tbeginsel den mensche ghemaect heeft, heeftse ghemaect eenen man ende een vrouweEnde hy heeft gheseyt, ?

5

Daer om sal een mensch vader ende moeder verlaten, ende sijnder huysvrouwen aencleuen, ende sij sullen twee in een vleesch zijn.

6

Hier om en sijn sij nu niet twee, maer een vleesch. Daer om wat Godt versaemt heeft, dat en sceyde die mensch niet.

7

Sij segghen hem, Waer om heeft Moyses dan gheboden eenen sceybrief te gheuen, ende te verlaten?

8

Hy heeft hen gheseyt, Moyses heeft om die hartheyt uwer herten v lieden toeghelaten van v huysvrouwen te sceyden, maer vant beghinsel en heuet alsoe niet gheweest.

9

Maer ick segghe v, ⁺dat soe wie van sijn huysvrouwe sceyt (ten ware om ouerspels wille) ende een ander trouwet, die doet ouerspel, ende soe wie een verlatene trouwet, die doet ouerspel.

+ B

10

Sijn discipelen segghen tot hem, Es des menschen sake alsulck met sijnder huysvrouwen, soe en eest niet orberlijck te trouwen.

11

Die welcke heeft hen gheseyt, Sij en vaten alle dit woert niet, maer die vatent den welcken dat ghegheuen is.

12

Want daer sijn sommighe versnedene die van haers moeders lichaem alsoe gheboren sijn, ende daer sijn versnedene die ghemaect sijn vanden menschen, ende daer sijn versnedene die hen seluen versneden hebben om trijck der hemelen. Diet vaten mach die vatet.

13

Doen sijn hem cleyn kinderkens aen ghebracht, dat hy sijn handen op die legghen soude ende bidden. Ende die discipelen straftense,

14

maer Iesus seyde hen, Laet toe die cleyne kinderkens, ende en wiltse niet verbieden tot my te comen. Want alsulcken behoort het rijck der hemelen toe.

15

Ende als hy hen sijn handen opgheleyt hadde, soe is hy van daer wech ghegaen.

16

Ende siet een tot hem comende seyde tot hem, Goede meester, wat goets mocht ic doen, dat ic het eewich leuen mocht hebben?

17

Die welcke heeft hem gheseyt, Wat vraechdi my vant goet? Een esser goet, dats Godt. ⁺Maer wilt ghi tot dat leuen ingaen, onderhoudt die geboden.

+ C

18

Hy seydt hem, Welcke? Ende Iesus heeft gheseyt, Ghy en sult gheenen dootslach doen. Ghy en sult gheen ouerspel doen. Ghy en sult gheen dieuerie doen.

[p. *771]

Ghy en sult gheen valsch ghetuyghenisse gheuen,

19

Eert uwen vader ende uwe moeder, Ghy sult uwen naesten lief hebben als v seluen.

20

Die ionghelinck seyde tot hem, Alle dese heb ick bewaert van mijnder ioncheyt af, wat ghebreect my noch?

21

Ihesus heeft hem gheseyt, Eest dat ghy wilt volmaect sijn, soe gaet, vercoopt dat ghi hebt, ende gheuet den armen, ende ghy sult eenen scadt hebben inden hemel, ende coemt, volcht my.

22

Maer doen die ionghelinck dit woert ghehoort hadde, is hy droeuich wech ghegaen. Want hy hadde veel besittinghen.

23

Ende Iesus seyde sijnen discipelen, Voerwaer ick segghe v, dat een rijck mensch niet lichtelijck en sal int rijck der hemelen comen.

24

Ende weder om segghe ick v, lichtelijcker eest eenen kemel doer eender naelden ooghe te gaen, ⁺dan den rijcken mensch te comen int rijck der hemelen.

+ D

25

Ende die discipelen dese dinghen ghehoort hebbende, sijn seer verwondert gheweest segghende, Wie sal dan moghen salich wesen?

26

Ende Iesus aensiende heeft hen gheseyt, By die menschen eest onmoghelijck, maer by Gode sijn alle dinghen moghelijck.

+ 27

Doen heeft Petrus antwoerdende tot hem gheseyt, Siet wy hebben alle dinghen achterghelaten, ende sijn v gheuolcht. Wat sal ons dan worden?

28

Maer Iesus heeft tot hen gheseyt, Voerwaer ick segghe v lieden, dat ghy die my gheuolcht sijt, in die wedergheboerte (als die sone des menschen sitten sal inden stoel sijnder maiesteyt) ooc sitten sult op twaelf stoelen, ordeelende die twaelf gheslachten van Israel.

29

Ende alle die achterlaet huys, oft broeders, oft susters, oft vader, oft moeder, oft huysvrouwe, oft kinderen, oft ackerlanden om mijnen naem, die sal hondertfout ontfanghen, ende het eewich leuen besitten.

30

Maer veel vanden iersten sullen die laetste wesen, ende veel vanden laetsten dierste.