Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Dat .lxv. Capittel.

1

⁺SI hebben my ghesocht die my te voren niet en vraechden, si hebben my gheuonden die mij niet ghesocht en hebben, Ick heb gheseyt. Siet ick, siet ick, tot den volcke dat mijnen naem niet aen en riep.

+ A

2

Ick heb mijn handen wtghesterct den gheheelen dach tot den ongheloovighen volcke dat wandelt in eenen wech die niet goet en is, nae sijn ghedachten.

3

Het volc dat mi tot gramscap verwect is voor mijn aensicht altijt, die slachofferande doen in die houen, ende sacrificie doen op die ghebacken steenen,

4

die in die grauen woonen, ende in die tempels der afgoden slapen, die vercken vleesch eten, ende onreyn

[p. *589]

vleesch sop is in hen vaten,

5

Die segghen. Gaet van my, en ghenaect my niet, want ghy sijt onsuyuer. Dese sullen eenen rooc wesen in mijn rasende gramscap een berrende vier alle den dach.

6

Siet het is voor mij ghescreuen, ick en sal niet swijghen, maer ick sal haer lieder boosheden wederom gheuen ende verghelden in haren schoodt,

7

ende uwer vaderen boosheden te samen seyt die Heere, die sacrificie ghedaen hebben op die berghen, ende op die hueuelen my bescimpt hebben, ende ick sal hen ierste werc wederom meten in haerlieder schoodt.

8

⁺Dit seyt die Heere. Ghelijck ofter een besiken gheuonden worde inden druyf, ende datmen seyde, en verderft dat niet, want het is een benedictie, alsoo sal ick doen om mijn knechten, dat ict niet gheheel en verderue.

+ B

9

Ende ick sal van Iacob saet wtbrenghen, ende van Iuda eenen die mijn berghen besitten sal, ende mijn wtuercorene sullen dien beeruen, ende mijn dienaers sullen daer woonen.

10

Ende die veltachtighe landen sullen wesen tot coyen der cudden, ende die valleye Achor tot een rustplaetse des grooten vees, mijnen volcke die my ghesocht hebben.

11

Ende ghy die den Heere ghelaten hebt, die mijnen heylighen berch vergheten hebt, die der fortuynen een tafel stelt, ende offert daer op vochtighen offer.

12

Ick sal v lieden tellen metten sweerde, ende ghy sult alleghader inden dootslach neder vallen, om dat ick gheroepen hebbe, ende ghi en hebt niet gheantwoort. Ick heb ghesproken, ende ghi en hebbes niet ghehoort, ende ghy dedet quaet in mijnen ooghen, ende dat ick niet ghewilt en hebbe dat hebt ghy vercoren.

13

Daerom dit seydt die Heere die Godt. Siet mijnen knechten sullen eten, ende ghi sult honger lijden, siet mijn knechten sullen drincken, ende ghy sult dorst lijden.

14

⁺Siet mijn knechten sullen blijde sijn, ende ghy sult bescaemt worden. Siet mijn knechten sullen louen ouermits verhueghen des herten, ende ghy sult roepen van rouwe des herten, ende van bedructheyt des gheests suldi huylen.

+ C

15

Ende ghi sult uwen naem tot eenen eedt laten mijnen wtuercorenen. Ende die Heere die Godt sal v dooden, ende sijn knechten sal hy met eenen anderen naem noemen.

16

Inden welcken soo wie ghebenedijt is opder eerden, die sal in Gode ghebenedijt worden Amen, ende die bij die eerde sweert, sal by den Heere sweren Amen, want die voorleden benautheden sijn vergheten, ende want die verborghen sijn van onsen ooghen.

17

Want siet ic sceppe nieuwe hemelen ende nieuwe eerde, ende die voorledene en sullen in die ghedenckenisse niet sijn, ende sij en sullen opt herte niet climmen,

18

maer ghy sult blijde zijn, ende v verhueghen tot inder eewicheyt, in dese dinghen die ick sceppe, want siet ick sceppe Ierusalem tot een verhuegen ende haer volc tot een blijscap.

19

Ende ick sal my verhueghen in Iherusalem, ende blijde sijn in mijn volck, ende in haer en sal voorts niet meer ghehoort worden die stemme des weenens, ende die stemme des roepens.

20

Daer en sal gheen onmondich kint der daghen meer sijn, ⁺ende gheen oudt man die sijn daghen niet en veruulle, want een kint van hondert iaren sal steruen, ende een sondaer van hondert iaren sal vermalendijt sijn.

+ D

21

Ende sij sullen huysen timmeren, ende bewoonen, ende sij sullen wijngaerden planten ende die vruchten van dien eten.

22

Sij en sullen niet timmeren, ende dat een ander daer in woonen sal, si en sullen niet planten ende dat een ander eten sal, want ghelijck die daghen eens booms sullen mijns volcks daghen sijn, ende die wercken van haren handen sullen mijn wtuercorene verouden,

23

sij en sullen niet te vergheefs arbeyden, noch sij en sullen niet genereren in verstooringhe, want tis tsaet van die ghebenedijde des Heeren. Ende haerlieden kints kinderen met hen.

24

Ende tsal sijn eer sij roepen sullen, dat ickse verhooren sal, ende als sij noch spreken sal ict hooren.

25

Die wolf ende dlam sullen te samen weyden, ende den leeuw ende den os sullen caff eten, ende den serpente sal ghestubbe sijn broot wesen, sij en sullen gheen hinder doen, noch dooden op mijnen gheheelen heylighen berch seydt die Heere.