Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)
(2008)–Anoniem Leuvens bijbel 1548– Auteursrechtelijk beschermd1Ga naar margenoot+MAer nu bespotten my die iongher van tijde sijn, der welcker vaderen ick niet en gheweerdichde te stellen met die honden van mijnen cudden. | |
2Derwelcker hantcracht my voer niet was, ende worden ghehouden des leuens onweerdich. | |
3Van ghebreck ende hongher onvruchtbaer, die welcke knaechden in die woestijne, verdwijnende van verdriet ende allendicheyt. | |
4Ende sij aten cruyden, ende scorssen vanden boomen, ende ieniuer wortel was hen spijse. | |
5Die wt die valleyen dese dinghen rapende, als sij die besonder vonden hadden, soe liepen sij daer toe met een gheroep. | |
6Die daer woonden in die woestijnen der beken, ende in holen der aerden, oft op dat steensant. | |
7Die tusschen aldusdanighe dinghen hen verblijdden, ende te wesen onder dornen achten voor wellusticheyt. | |
8Kinderen der dwasen ende onedelen, ende die int lant met allen niet ghesien en worden. | |
9Nu ben ick verandert in haer liedeken, ende ick ben hen gheworden tot een ghemeyn bijsprake. | |
10Sy verfoeyen my, Ga naar margenoot+ende vlieden verre van my, ende mijn aensicht en ontsien sij niet te bespouwen. | |
11Want hy heeft sijnen pijlkoker open ghedaen, ende my ghepijnicht, ende eenen toom heeft hy in mijnen mont ghedaen. | |
12Ter rechter sijden van mijnder opgaender allendicheyt sijn sij ter stont opghestaen, mijn voeten hebben sij omghestooten, ende hebbense verdruct met haren paden, als met water baren. | |
13Sij hebben mijn weghen verstroyt, sij hebben my laghen gheleyt, ende die ouerhant ghecreghen, ende daer en was niemant die te helpe quam. | |
14Ghelijck als den muer ghebroken is, ende die doore open soe hebben sij my oueruallen, ende tot mijnder allendicheyt sijn sij af ghewentelt. | |
15Ick ben ghebracht te niet, Ga naar margenoot+hy heeft als eenen wint mijn begheerte wech ghenomen, ende ghelijck een wolcke is mijn salicheyt voer by ghegaen. | |
16Maer nu soo verdwijnt mijn ziele in haer seluen, ende die daghen des lijdens besitten my. | |
17Des nachts wort mijn ghebeente met pijnen doerboert, ende die my eten, en slapen niet. | |
18In die menichte van dien wort mijn cleedt verteert, ende sij hebben my omgort als met eenen caproen vanden rock. | |
19Ick ben gheleken den slijcke, ende ben ghelijck gheworden den voncken ende den asschen. | |
20Ick roep tot v, ende ghy en verhoort my niet, ick stae ende ghy en siet op my niet. | |
21Ghy sijt my verkeert in eenen wreeden, ende in die hartheyt uwer hant sijt ghy my teghen. | |
22Ghy hebt my opghehauen, ende als opden wint stellende hebdi my crachtelijck omgheworpen. | |
23Ick weet wel dat ghy my der doot leueren sult, Ga naar margenoot+daer allen leuenden een huys ghestelt is. | |
24Maer nochtans tot mijnder verderffenisse en steect ghy v hant niet wt, ende eest dat sij vallen, soo suldise seluer behouden. | |
25Ick weende in voertijden op den ghenen die in lijden was, ende mijn ziele hadde medelijden metten armen. | |
26Ic verwachte tgoet, ende tquaet is my toecomen, ick verbeyde nae dlicht, ende die duysternissen sijn wtgheborsten. | |
27Mijn binnenste hebben van hitten ouergheloopen sonder eenighe ruste, die daghen des lijdens hebben my verrasscht. | |
28Ick ghinck al truerende, sonder verbolghentheyt, opstaende riep ick in die scare. | |
29Ick heb een broeder der draken gheweest, ende een gheselle der struyssen. | |
30Mijn huys es op my swert gheworden, ende mijn beenderen sijn verdroocht van hitten. | |
31Mijn herpe is verkeert in trueren, ende mijn orghele in een stemme der weenender. |