Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Dat .ij. Capittel.

1

⁺ENde tis ghesciet als op eenen dach die kinderen Gods comen waren, ende stonden voor den Heere, ende dat Satan oock onder hen ghecomen was, ende stont in sijn tegenwoordicheyt,

+ A

2

dat die Heere seyde tot Satan. Van waer coemdi? Die welcke antwoordende heeft gheseyt. Ic heb die aerde ommegegaen, ende die doorwandelt.

3

Ende die Heere heeft tot Satan gheseyt. En hebdy niet aenmerct mijnen knecht Iob, ende datter sijns ghelijck niet en is op deerde, een man slecht ende recht, ende Godt vreesende, ende afwijkende van tquaet, ⁺ende noch behoudende sijn onnooselheyt Maer ghy hebt my beroert tegen hem, dat ic hem soude lijden aandoen sonder sake.

+ B

4

Den welcken Satan antwoordende heeft gheseyt. Vel om vel, ende alle dat een mensch heeft, sal hy gheuen voor sijn ziele,

5

maer anders steect wt v hant, ende raect sijn ghebeente ende vleesch, ende dan sul di sien dat hy v int aensicht sal gebenedijden.

6

Hierom heeft die Heere geseyt tot Satan. Siet hy is in v hant Maer nochtans behoudt sijn ziele.

7

Hierom Satan wtghegaen sijnde van daensicht des Heeren, heeft Iob gheslagen met een alderquaetste sweeringe, ⁺van dat hol sijnder voeten, tot dat ouerste sijns hoofts,

+ C

8

ende hy scrabde met eenen scerf die scorftheyt, sittende opden mesthoop.

9

Ende sijn huysvrouwe seyde tot hem, blijfdi noch in v slechtheyt? gebenedijt Godt, ende sterft,

10

Die welck heeft tot haer gheseyt. Als een vanden dwasen vrouwen hebdi ghesproken, eest dat wij tgoet ontfanghen van Godts handt, waerom en sullen wij tquaet niet ontfanghen? In alle dese dingen en heeft Iob niet ghesondicht met sijnen lippen.

11

⁺Aldus Iobs drij vrinden hoorende alle tquaet dat hem gesciet was sijn gecomen elc van sijnder plaetsen Eliphaz die Themaniter, ende Baldat die Suhiter, ende Sophar die Naamathiter, Want sij hadden ouer een gedragen dat si tsamen comende hem souden besoecken, ende troosten,

+ D

12

Ende doen sij van verre hen oogen opgehauen hadden soo en hebben sij hem niet ghekent, Ende luyde roepende hebben sij geweent, ende scoorende hen cleederen hebben sij stof der aerden op hen hooft ghespraeyt ten hemel.

13

Ende sij hebben met hem geseten op die aerde seuen dagen ende seuen nachten, ende niemant en sprac hem een woort, want sij saghen dat die smerte crachtich was.