Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Dat .xvi. Capittel.

1

⁺DIe groote coninc Artaxerses van Indien aen totten Morianen lant, den vorsten ende princen van hondert ende seuenentwintich lantscappen die onsen gheboden onderdanich sijn, seyt salicheyt,

+ A

2

Veel menschen hebben der princen goetheyt ende eere die hen aenghedaen is misbruyct tot hoouerdien,

3

ende si arbeyden om te verdrucken niet alleen die ghene die den coningen onderdanich sijn, maer ooc niet moghende draghen die glorie welck hen ghegeuen is, legghen laghen teghen die ghene die hen dese glorie ghegeuen hebben,

4

Ende ten is hen niet ghenoech dat sij niet dancbaer en sijn voor die weldaden, ende dat sij in hen seluen breken die rechten der beleeftheyt, maer sij meynen oock te ontulieden Godts sentencie diet al siet.

5

Ende sij sijn tot soo grooten dulheyt comen, dat sij die ghene die naerstelijck onderhouden die diensten welck hen betrout sijn, ende alle dinghen alsoo doen dat sij alderley lof weerdich sijn, soecken met bedecte behendicheden te verderuen.

6

Als sij die simpele ooren der princen, die wt hen natuere ander menschen achten met listich bedroch bedrieghen,

7

⁺het welcke oock wt die oude hystorien ghetoont wort, ende wt die dinghen die daghelijcs ghescieden, hoe dat door tquaet ingheuen vanden sommighen, der coningen naerstighe opsetten verargert worden,

+ B

8

waerom eest datmen moet voorsien tot den vrede van allen lantscappen,

9

Ende ghy en behoort niet te meynen (al eest dat wij contrarie dingen ghebieden) dat dit coemt wt onser herten lichtuaerdicheyt, maer dat wij (nae die gelegentheyt ende nootsakelijcheyt der tijden alst profijt vander ghemeynten wtheyscht) vonnis gheuen.

10

Ende op dat ghy openbaerlijcker verstaen moecht dat wij seggen. Aman die sone van Amadathi van moede ende van gheslachte een Macedoniaen ende vreemt vander Persen bloet, ende onse goedertierenheyt met sijnder wreetheyt besmettende, is een wtlander van ons ontfangen gheweest

11

ende heeft in si seluen onse groote beleeftheyt alsoo gheuonden, dat hy ons vader ghenoemt worde, ende worden aenbeden van alle menschen naest den coninc die tweede,

12

die welcke is tot so groote opgeblasen vermetelijcheyt opghericht gheweest,

[p. *424]

dat hy ghearbeydt heeft om ons te beroouen van onsen rijcke, ende van onsen leuen,

13

Want Mardocheum door wiens trouwe ende weldaden wij leuen, ende die ghesellinne ons rijcs Esther met allen haren volcke, ⁺heeft hy met nieuwe ende onghehoorde listicheden begheert te dooden,

+ C

14

Denckende dat hy (als hy dese ghedoot hadde) oock onser verlatentheyt listighen laghen legghen soude, ende het rijck der Persen ouersetten tot die Macedonianen,

15

Maer wij en hebben die Ioden (die door den alderquaetsten der menschen ter doodt ghescict waren) in gheen scult met allen beuonden, maer ter contrarien ghebruyckende rechtuerdighe wetten,

16

ende des alderhoochsten, ende grootsten, ende altijts leuende Gods kinderen, door wiens weldaet onsen vaderen ende ons het conincrijck ghegheuen is, ende tot heden toe bewaert wort.

17

Daerom weet dat die brieuen die hy onder onsen naem ghesonden hadde van onweerden sijn,

18

Voor welcke groote misdaet, hy die dit opghestelt heeft, ende alle sijn gheslachte voor die poorten van deser stadt welck is Susan hanghen aen galghen, Niet dat wij, maer dat Godt hem betaelt heeft, nae dat hy verdient hadde,

19

Maer dit ghebodt dat wij nv senden, ⁺doet ophanghen in alle steden, op dat den Ioden gheoorloft sij hen wetten te ghebruycken Den welcken ghy moet helpen, dat sij die ghene moghen dooden, die hen tot haerlieder doot bereyt hadden opden derthiensten dach der twaelfster maent die Adar ghenaemt is,

+ D

20

Want desen dach des drucs ende weenens

21

heeft die almachtighe Godt hen verkeert in blijscap,

22

Daerom ghy, onder die ander feestdaghen, hebt desen dach oock, ende viert dien met allen blijscap, op dat namaels mach gheweten worden, dat alle die den Persen onderdanich sijn, waerdighen loon voor die ghetrouwicheyt ontfaen,

23

maer die ghene die haren rijcke laghen legghen, vergaen voor die misdaet,

24

Ende alle lantschap ende stadt die deser feesten niet en wilt deelachtich sijn, vergae metten sweerde, ende viere, ende worde alsoo te niet ghedaen, dat die niet alleen den menschen maer ooc den beesten onbewandelt blijue inder eewicheyt, voor een exempel des versmadens ende der onghehoorsaemheyt.

Hier eyndet dat boeck Esther.