Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Dat .xiij. Capittel.

1

⁺OP dien dach is ghelesen inden boec van Moysi daert volck hoorde, ende daer is in gheuonden bescreuen dat die Ammoniters ende Moabiters niet en moghen comen in Godts vergaderinghe tot inder eewicheyt,

+ A

2

om dat sij den kinderen van Israhel niet te ghemoete en quamen met water ende broot, ende dat sij teghen hen huerden Baalam om hen te vermalendijden, ende onse Godt heeft die malendidinghe verkeert in een benedijdinghe,

3

Ende tis ghesciet doen sij die wet ghehoort hadden, dat sij alle die vreemdelinghen hebben ghesceyden wt Israel,

4

Ende daer ouer was Eliasib die priester die ouerste gheweest hadde, vander scatcameren des huys ons Gods, ende die naeste van Tobias,

5

Hierom heeft hy voor sij seluen een scatcamer ghemaect, ende sij waren daer voor hem achterwaerts legghende die gauen ende wieroock ende die vaten, ende die thiende van tarwe, wijn, ende olie, die deelen der Leuiten ende sanghers ende doorwaerders ende dierste vruchten der priesteren,

6

Maer in alle dese dinghen en was ick in Iherusalem niet, want in dat tweendertichste iaer Artaxersis des conincs van Babilonien quam ick tot den coninck, ende ten eynde van dien daghen heb ick den coninc ghebeden,

7

⁺Ende ick quam te Ierusalem ende ick verstont alle tquaet dat Eliasib Thobie ghedaen hadde in dien dat hi voor hem een scatcamer maecte in die portalen des huys Gods

+ B

8

Ende het docht my seer quaet, Ende ick heb die ghereetscap van Tobias huys buyten gheworpen wt die scatcamer,

9

Ende ick hebt gheboden, ende sij hebben die scatcamer ghereynicht, ende ic heb daer weder in ghedraghen die ghereetscap vanden huyse Gods, ende dat sacrificie ende dat wierooek,

10

Ende ick heb vernomen dat die deelen der Leuiten niet ghegheuen en waren, ende dat een ieghelijc gheuloden was in sijn lantscap vanden Leuiten ende sanghers, ende van die ghene die dienden,

11

ende ick heb een clachte ghedaen teghen die wethouderen ende heb gheseyt. Waerom hebben wi dat huys Gods verlaten? Ende ick hebse vergadert, ende doen staen in hen plaetsen,

12

Ende gheheel Iuda bracht thiende van tarwe, wijn, ende olie in die schueren,

13

Ende wij hebben ghestelt ouer die schueren Selemiam den priester, ende Sadoc den scrijuer, ende Phadaiam vanden Leuiten, Ende neffens hen Hanan Zachurs sone, den sone Mathanie, want sij waren ghetrouwe gheuonden, ende hen werden betrout die deelen van haren broederen,

14

Ghedenckt mijnder mijn Godt hierom, ende en wilt niet wt vaghen mijn bermherticheden die ick ghedaen hebbe in dat huys mijns Godts, ende in sijn ceremonien,

15

In dien daghen heb ick ghesien in Iuda sommighe die waren perssen tredende opden sabboth, ⁺draghende hoopen, ende ladende op ezels wijn, ende druyuen, ende vijghen, ende alderhande lasten ende brenghende die in Ierusalem opden sabboth Ende ick hebse betuycht dat sij op eenen dach datmen

+ C

[p. *370]

vercoopen mach, souden vercoopen,

16

Ende sommighe van Tyrien woonden daer binnen brenghende daer in visschen ende alderhande ware, ende sij vercochtent op die sabboth daghen den kinderen van Iuda ende Ierusalem,

17

ende ick heb die edelste van Iuda bekeuen ende gheseyt tot hen. Wat quaet is dit dat ghy doet, ende ontheylicht den sabboth dach?

18

En hebben dese dinghen onse vaderen niet ghedaen ende onse God heeft alle dit quaet op ons ghebracht ende op dese stadt? Ende ghy vermeerdert die gramscap op Israel brekende den sabboth,

19

Ende tis ghesciet doen die poorten van Ierusalem gherust hadden opden sabboth dat ict gheseyt heb, ende sij hebben die doeren ghesloten, ende ick heb beuolen dat sij die niet open doen en souden, tot nae den sabboth, Ende van mijnen knechten heb ick ouer die poorten ghestelt, datter niemant last inbrenghen en soude opden sabboth,

20

Ende die coopluyden ende alderhande ware vercoopende bleuen buyten Ierusalem eens ende tweemael,

21

Ende ick hebse betuycht ende heb hen gheseyt. Waerom blijfdi teghen ouer den muer? eest sake dat ghy dit ten tweedenmael doet, soo sal ic die hant aen v lieden slaen, Hierom van dien tijt voorts en sijn sij niet ghecomen opden sabboth dach,

22

Ende ick heb den Leuiten ooc gheseyt dat sij ghesuyuert souden worden ende comen om die poorten te bewaren, ende om te heylighen den sabboths dach, ende daerom op dit stuck wilt mijns ghedachtich wesen mijn Godt, ende spaert my nae die menichfuldicheyt uwer bermherticheden,

23

Maer in dien daghen heb ic ooc ghesien Ioetsce mannen trouwende tot huysvrouwen Azotinnen ende Ammonitinnen ende Moabitinnen

24

ende hen kinderen spraken half Azootsch ende sij en consten niet Iootsch ghespreken, ende sij spraken nae die tale van deen volck ende dander volck,

25

⁺Ende ick hebse bekeuen ende veruloect, ende ick heb sommighe mannen van hen gheslaghen, ende hen hooft calu ghemaect ende ick hebse beswore by Godt, dat sij hen dochteren den sonen van dien niet gheuen en souden, ende dat sij van dier dochteren niet nemen en souden, voor hen sonen ende voor hen seluen segghende.

+ D

26

En heeft door alsulck dinck niet ghesondicht Salomon die coninc van Israhel? ende certeyn in veel volcken en was gheen coninck sijns ghelijck, ende hy was van sijnen Godt bemint, ende Godt heeft hem ghemaect een coninc ouer gheheel Israel, ende hem hebben hier doere tot sonde ghebracht die wtlantsche vrouwen,

27

Sullen wij dan ooc onghehoorsaem wesende alle dit groot quaet doen, dat wij ouertreden sullen teghen onsen Godt, ende trouwen wtlantsche huysvrouwen,

28

Maer vanden kinderen Ioiada des soons Eliasib des grooten priesters was een behoudt sone Sanaballat die Horoniter den welcken ick van my veriaecht hebbe,

29

Wilt ghedachtich wesen Heere mijn Godt teghen die ghene die besmetten dat priesterscap ende dat priesterlijck ende Leuitelijck recht,

30

Aldus heb ick ghereynicht van alle die vreemde wtlanders, ende ick heb ghestelt die oordenen der priesteren ende Leuiten eenen ieghelijcken in sijnen dienst,

31

ende tot die offeranden des houts te ghesetten tijden, ende in dierste vruchten weest mijns ghedachtich mijn Godt int goede Amen.

Hier eyndet dat tweede boeck Esdre.